donderdag 6 augustus 2020

Gewoon, omdat het kan

De laatste jaren is het machinaal borduurwerk dat uit mijn handen komt in de regel voor klanten. Toen in maart de lock-down inging viel al het werk stil. Meer dan genoeg tijd om weer eens wat voor mezelf te doen. Gewoon omdat het kon.

Een van de eerste dingen was deze schort, bedoelt als opkikkertje voor iemand die herstellende was van COVID-19. Plaatje op internet gezocht en zelf een patroon gemaakt.
Bij Embroidery Library hadden ze in die periode een paar hele leuke nieuwe patronen in de verkoop. Deze werden meteen uitgeprobeerd. 
De lap met de koe erop gaf ik weg aan een kennis, die hem op haar beurt verwerkte in een quilt die ze weer weg ging geven. Omdat ik haar (de koe) zo leuk vond, borduurde ik het nog een keer op een linnen tas die ik cadeau gaf aan mijn kapster (een soort van opkikkertje). De struisvogel werd verwerkt tot kussen.
Een gastenhanddoekje met 3 kittens, cadeautje voor poezenliefhebbers.

Er volgden nog heel wat borduurwerken, De meeste werden verwerkt tot kussenhoezen.
Ze werden weggegeven als verjaardagscadeautje of gewoon om even iemand om te vrolijken. En dan liggen er nu nog een paar losse lappen met o.a. lavendelpatronen waar nog iets van moet worden gemaakt. 

O ja, zou het bijna vergeten: deze te gekke gnomes pasten goed op een schort en werden een verjaardagscadeau voor mijn zus.

Ik heb het vermoeden dat ik de komende maanden nog wel vaker voor mezelf zal borduren, maar dat is zeker geen straf. Het is nooit verkeerd om wat cadeautjes op voorraad te hebben liggen.

Groetjes,
Marja