Mijn opa van moeders kant had vroeger een grote moestuin. Hij kweekte er echt van alles. Zo kan ik me herinneren dat we, als we op zondagmiddag op bezoek kwamen, van mijn oma een schaaltje kregen waar we mee naar de hof gingen om het te vullen met rode bessen recht van de struik. Van oma kregen we er dan nog een flinke schep suiker overheen. Ik zie de struiken nog zo voor me staan. Vlak bij de bessenstruiken stond ook de rabarber. Dat kregen we thuis ook regelmatig te eten.
Sinds een paar maanden koop ik op zaterdagochtend bij een kweker hier in het dorp tomaten. Verser kan haast niet, ik steun een lokale ondernemer en ik ga op de fiets (goed voor het milieu en voor mijn conditie). Gisteren zag ik tussen de dozen met tomaten iets afwijkends liggen. Rabarber; een stukje nostalgie. In geen jaren meer gegeten.
Ik had nog net genoeg contant geld bij me om 1 bosje te kopen, dus vandaag moest ik aan de slag.
Vanmiddag de stelen schoongemaakt en in stukjes gesneden. Opgezet met een heel klein beetje water, wat suiker en wat kardemom. Volgens internet zou het met 10 minuten klaar moeten zijn.
Van vroeger kan ik me nog herinneren dat ik altijd "rare" tanden kreeg van rabarber; ze werden er altijd stroef van. Ben benieuwd of dat nog steeds zo is.
Smakelijk eten.
