Randje voor oma

randje per week voor oma

Een poosje geleden vertelde mijn moeder me dat ze iets te borduren wilde hebben om tijdens de lange avonden iets om handen te hebben. Het mocht niet te klein of fijn zijn (ze wordt dit jaar 80), het liefst wilde ze iets wat al was voorbedrukt. Uiteindelijk verdween het plan in de kast; ze schrok een beetje van de prijzen van de pakketten.

Afgelopen weekend vertelde ik haar over het "randje per week" en vroeg of het niet wat voor haar was. Als het borduurlinnen niet te fijn was en de naald lekker groot, dan wilde ze het wel proberen. Daarnet ben ik op zolder even in de kast gaan zoeken en daar vond ik nog een grote lap aida (ooit eens in een rommelbak in de handwerkwinkel gevonden).
De lengte voor het randje per week van 2 meter, haalde ik niet, maar 2 x de helft kan natuurlijk ook, ze gaat gewoon 2 rijtjes naast elkaar maken. De lap even afgewerkt en de doos borduurgaren opgezocht zodat ze een paar kleuren uit kan kiezen. Ook meteen maar huiswerk voor haar geprint. Ze "moet" tenslotte wat werk inhalen.

Some time ago my mother told me she would like to start embroidering to waste the time during the long winter evenings. Since she is turning 80 this year it had to be an easy project. She preferred a printed, stamped or outlined fabric so she could fill in the spaces. Because of the cost of such projects, she didn't proceed with this idea.

Last weekend I told her about "randje per week" and asked her if she wouldn't like to do this. If the linnen wasn't to fine and the needle big enough, she would give it a try.
In my closet in the attic if found a big piece of aida fabric; it is not enough to make the full 2 meters but she make 2 rows of 1 meter. I made a quick hem on the fabric and looked up my embroidery thread so she can pick a few colours. And of course I printed some homework. She has to catch up some lines.